Κυριάκος Κόκκινος: Το έγκλημα στο Μάτι κι η Ελλάδα της αυξανόμενης Εντροπίας
Δεύτερος ήδη μήνας της μεγάλης δίκης για το έγκλημα της τραγικής καταστροφής στο Μάτι. 21 κατηγορούμενοι πρωταγωνιστές της μεγαλύτερης εθνικής καταστροφής, εν καιρώ ειρήνης, της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας, με φρικτούς θανάτους 102 συνανθρώπων μας και του βασανισμού άλλων 32.
Ένα έγκλημα που νομικά του προσδόθηκε υποδεέστερη σημασία από αυτήν που πραγματικά έχει. Κάπως έτσι γινόμαστε συνεχώς θεατές και σε ακόμη βαρύτερα εγκλήματα, χωρίς τελειωμό, χωρίς νέμεση και χωρίς κανένα μάθημα την επόμενη ημέρα.
Συμμετέχω στη δίκη ενεργά ως Δικηγόρος προς υποστήριξη της κατηγορίας και έχοντας μελετήσει τις χιλιάδες σελίδες της ποινικής δικογραφίας, ακόμη εκπλήσσομαι από το μέγεθος της ανικανότητας των πάσης φύσεως υπευθύνων, για την εκπλήρωση του υπέρτατου καθήκοντός τους, να προστατεύσουν την ανθρώπινη ζωή! Κάθε μέρα καταθέτουν χαροκαμένοι κυριολεκτικά, αυτόπτες και βαθιά πονεμένοι μάρτυρες, άνθρωποι που πέρασαν μέσα από την κόλαση της φωτιάς, του καπνού και της στάχτης, με καμένα κορμιά και λιωμένες ψυχές, που έχασαν αγαπημένους τους συγγενείς και φίλους κι αναζητούν απεγνωσμένα τη νομική και ηθική δικαίωση. Άνθρωποι που σώθηκαν, μόνοι τους, ερήμην της πολιτείας σε όλες της τις εκφάνσεις, κυριολεκτικά από τη Θεία Πρόνοια, που επιφυλάσσει για όλους μας τη δυνατότητα ανακάλυψης ενός εσωτερικού νοήματος ακόμη και των πλέον τραγικών βιωμάτων. Κυρίως αποκαλύπτοντας το πώς μέσα από τα επαναλαμβανόμενα βάσανά μας, κάποτε, θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε τη φύση της ύπαρξής μας, τη σκοπιμότητα του έργου μας και τον τρόπο επιτέλεσής του.
Δεν μπορώ παρά να διαλογισθώ πάνω στις επαναλαμβανόμενες αναλογίες των τραυματικών μας εμπειριών, ως Ελλήνων, με το δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής, που αναφέρεται στην ανάγκη ανάλωσης ενέργειας, ώστε κάθε σύστημα δηλαδή και μια κοινωνία, να παράγει το έργο, που περιγράφει τη σκοπιμότητα της ύπαρξής της, στην σπατάλη της ενέργειας, που συμβαίνει όταν αυτή δεν συνδέεται με την παραγωγή έργου, αλλά και στην αύξηση της εντροπίας, που περιλαμβάνει η όλη αυτή διεργασία, δηλαδή της συνεχώς και δυναμικά μεταβαλλόμενης αταξίας, που προκύπτει από την αλληλεπίδραση των στοιχείων αυτών.
Αφού έχουμε ζήσει κυριολεκτικά στο πετσί μας τη σπατάλη αυτή της εθνικής μας ενέργειας και τη διαρκή αύξηση της κοινωνικής Εντροπίας, με την επικράτηση της ιδιοτέλειας έναντι της συνεργατικότητας και της διαφθοράς έναντι της υπευθυνότητας, έφθασε η ώρα που η Ελληνική Πολιτεία υπό το βάρος μίας νέας συνειδητότητας, που αναδύεται από τις τραγικές εμπειρίες του παρελθόντος, θα μειώσει έμπρακτα την εντροπική της συνθήκη. Οφείλει η πολιτεία να παύσει να παράγει ένα έργο τόσο χαμηλής ποιότητας για τους πολίτες της, μειώνοντας τη σπατάλη της ενέργειάς της, των πόρων κι ανθρώπων της, προωθώντας την ευνομία, την ηθική, πνευματική, επιστημονική και κοινωνική αριστεία και εκπαιδεύοντας το σύνολο της κοινωνίας στην ανάληψη της ευθύνης για τον άριστο κοινό βίο!
Τα Χριστούγεννα είναι η καταλληλότερη εποχή για να δώσουμε τις κατάλληλες απαντήσεις και να κάνουμε τα πρώτα μας βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, ατομικά και όλοι μαζί!
